Opublikowano: czwartek, 05, czerwiec 2014 11:28

W dniu 20 czerwca 1942 r., siedemdziesiąt dwa lata temu, Kazimierz Piechowski wraz z trzema współwięźniami uciekł w brawurowy sposób z KL Auschwitz. Bohaterski uciekinier, który mieszka w Gdańsku, w tym roku ukończy 95 lat.

Swoje dramatyczne przeżycia i sensacyjną ucieczkę z obozu oświęcimskiego opisał przed kilku laty w książce „Byłem numerem… świadectwa z Auschwitz”. Później wspomnienia te zostały opublikowane w języku niemieckim pt. „Ich war eine Nummer… Geschichten aus Auschwitz”.

Przed kilku laty powstał także film dokumentalny o Kazimierzu Piechowskim, zatytułowany „Uciekinier”, w reżyserii Marka Pawłowskiego. Ten głośny film zdobył dotychczas kilkanaście nagród krajowych i zagranicznych oraz zakupiły go m.in. Włochy, Finlandia, Brazylia i Nigeria.

Kazimierz Piechowski od najmłodszych lat związany był z Tczewem, gdzie przed wojną działał w Związku Harcerstwa Polskiego. Jesienią 1939 r. próbował przedostać się na Węgry, aby stamtąd dotrzeć do Francji, gdzie gen. Władysław Sikorski tworzył Wojsko Polskie. Na granicy schwytał go patrol niemiecki. Został osadzony w więzieniu w Wiśniczu Nowym, skąd 20 czerwca 1940 r. przewieziono go do KL Auschwitz, gdzie otrzymał numer 918.

Dokładnie dwa lata później, 20 czerwca 1942 r., zdecydował się na ucieczkę z obozu wraz z trzema innymi więźniami. Włamali się do magazynu mundurowego, wykradli samochód esesmański i wyjechali nim z terenu obozowego, porzucając go dopiero w okolicach Makowa Podhalańskiego. Piechowskiemu realizacje śmiałego pomysłu ułatwiło niezwykłe opanowanie i biegła znajomość języka niemieckiego, wyniesiona z domu rodzinnego. Jest to jedna z najbardziej niezwykłych i spektakularnych ucieczek z KL Auschwitz w dziejach tego obozu.

Po ucieczce Piechowski wstąpił do Armii Krajowej, w szeregach której walczył do końca wojny. Po powrocie na Pomorze podjął pracę, ale ktoś doniósł Urzędowi Bezpieczeństwa o  jego akowskiej przeszłości. Został skazany na dziesięć lat więzienia, z czego odsiedział siedem.

Po czterdziestu latach od swojej ucieczki, namówiony przez żonę, po raz pierwszy przyjechał do Muzeum Auschwitz-Birkenau w 1982 r. Na widok Ściany Straceń na dziedzińcu bloku nr 11, kiedy powróciły w jego pamięci straszne wspomnienia, jak wynosił spod niej ciała rozstrzelanych współwięźniów – stracił przytomność. Następny raz odwiedził Muzeum dopiero dwadzieścia lat później, namówiony tym razem do przyjazdu przez mieszkającego również w Gdańsku, nieżyjącego już dzisiaj Jana Foltyna, który pochodził z Oświęcimia.

Od 2002 r. Kazimierz Piechowski jest częstym gościem Muzeum Auschwitz-Birkenau i zawsze stara się odwiedzić Państwową Wyższą Szkołę Zawodową im. rtm. Witolda Pileckiego w Oświęcimiu, z której budynku ponad siedemdzisiąt lat temu rozpoczął swą niezwykłą ucieczkę.

Kazimierz Piechowski napisał również książkę, zatytułowaną „My i Niemcy”, opatrzoną słowem wstępnym prof. Henryka Ćwięka, który na jej temat tak wypowiedział się:

„Książka napisana przez świadka tragicznych wydarzeń w Auschwitz skłania do szczególnej refleksji nad losem zamęczonych tam więźniów. Auschwitz jest nie tylko wyjątkowym miejscem pamięci, lecz także miejscem, skąd słychać apel do ludzkich sumień”.

W dniu 23 maja 2014 r. podczas obchodów Święta Uczelni PWSZ im. rtm. Witolda Pileckiego w Oświęcimiu nadano Audytorium budynku Collegium Sub Horologio imię Kazimierza Piechowskiego. Uczestnikom spotkania zaprezentowano między innymi krótką etiudę filmową autorstwa Zbigniewa Klimy, będącej zapisem wizyt Piechowskiego w tej Uczelni i jego przemówień. Po prezentacji nastąpiło odsłonięcie pamiątkowej tablicy, przy udziale samego patrona Audytorium.

Kazimierz Piechowski w dniu następnym, 24 maja, spotkał się ze studentami Uniwersytetu Warszawskiego, podczas zorganizowanej przez nich konferencji historycznej „Zakochani w Wolności – Dni Pamięci na Uniwersytecie Warszawskim”.

Adam Cyra

http://cyra.wblogu.pl/